Rahmetli Halit Amca (Halit Yaşar), uzun boylu cılız bir yapıya sahip olsa da çok kuvvetliymiş.
Ormandan kestiği 15x15 kutrunda en az 10 metre boyunda bir ağacı omuzunda taşıyarak köye kadar getirdiğini, ormancıların yaş diyerek tutanak yapması üzerine kızarak ağacı bölge şefliğine göstermek için yine omuzunda Çatalzeytin’e indirdiğini yaşlılar anlatıyorlar.
Herkes ile iyi geçinen, komşularına her zaman yardım eden, söz verdi mi mutlaka yerine getiren, şakacı, güler yüzlü, iki hanımından bir düzineye ulaşan çocukları ile sıkıntı çekmesine rağmen hayatla dalga geçmesini bilen, büyüğüne gösterdiği saygıyı, küçüklerden esirgemediği sevgiyi ve şevkati ile küçük büyük herkesin yüreğinde iz bırakan Halit Amca.
Köylerden birine yolcu getiren jeep, o zamanlar asfalt olmayan yolda çamura saplanır. Araba yoldan çıkıp şarampole kaymış, çamur öylesine yapışkan ki arabayı yerinden oynatmak mümkün değil. Jeepin başına toplananlar epeyce kalabalık olmalarına rağmen bir türlü çıkaramıyorlar.
Bu sırada Halit Amca nereden geldi ise omuzunda bir ağaç ile kalabalığın yanına yaklaşır, jeep şoförüne hitaben “Battı mı ülen, İbo, çıkaramadınız mı ülen?” diye sorar, uğraşmaktan her tarafı çamur içinde olan şoför “Dayı bırak dalga geçmeyi, zaten canım burnumda” diye homurdanırken, Halit Amca omuzundaki ağacı indirir, jeepin yanına gelir, “Kaçın ülen, çekilin bakayım” der. Ceketini çıkarır, kollarını dirseklerine kadar sıvar, ön tarafta çamura bulaşan demir tamponu iki eliyle kavrar, şöyle bir teraziledikten sonra “Ya Allah” diyerek asılır, çamurdan ayrılan tekerlekleri yolun ortasına kadar çevirip jeepin şoförüne döner “İbo, söyle ulan aşağı mı yukarı mı, ne tarafa gideceksen oraya çevireyim” der.
Herkes ile iyi geçinen, komşularına her zaman yardım eden, söz verdi mi mutlaka yerine getiren, şakacı, güler yüzlü, iki hanımından bir düzineye ulaşan çocukları ile sıkıntı çekmesine rağmen hayatla dalga geçmesini bilen, büyüğüne gösterdiği saygıyı, küçüklerden esirgemediği sevgiyi ve şevkati ile küçük büyük herkesin yüreğinde iz bırakan Halit Amca.
Köylerden birine yolcu getiren jeep, o zamanlar asfalt olmayan yolda çamura saplanır. Araba yoldan çıkıp şarampole kaymış, çamur öylesine yapışkan ki arabayı yerinden oynatmak mümkün değil. Jeepin başına toplananlar epeyce kalabalık olmalarına rağmen bir türlü çıkaramıyorlar.
Bu sırada Halit Amca nereden geldi ise omuzunda bir ağaç ile kalabalığın yanına yaklaşır, jeep şoförüne hitaben “Battı mı ülen, İbo, çıkaramadınız mı ülen?” diye sorar, uğraşmaktan her tarafı çamur içinde olan şoför “Dayı bırak dalga geçmeyi, zaten canım burnumda” diye homurdanırken, Halit Amca omuzundaki ağacı indirir, jeepin yanına gelir, “Kaçın ülen, çekilin bakayım” der. Ceketini çıkarır, kollarını dirseklerine kadar sıvar, ön tarafta çamura bulaşan demir tamponu iki eliyle kavrar, şöyle bir teraziledikten sonra “Ya Allah” diyerek asılır, çamurdan ayrılan tekerlekleri yolun ortasına kadar çevirip jeepin şoförüne döner “İbo, söyle ulan aşağı mı yukarı mı, ne tarafa gideceksen oraya çevireyim” der. Hey gidi Halit Amca, onca yoksulluk ve sıkıntı içinde hayata gülerek bakmayı nasıl başarıyordun. Bu sırrı kimselere söylemeden aramızdan ayrılışın da hazin oldu. Sana ait hatıralar anlatıldıkça anılacaksın, anıldıkça da unutulmayacaksın.
Baki kubbede hoş sedalar bıraktın, bak kitaplara bile girdin, mezarında rahat uyu, ruhun şad olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder